Ostatnia aktualizacja 7 kwietnia, 2023
Flat design stanowi dzisiaj główny styl w projektowaniu interfejsów, choć coraz częściej da się zauważyć nawiązania do innych trendów. Na czym polega ten styl i za co krytykowano go w przeszłości? O tym przeczytasz poniżej.
Sprawdź: Jak zrobić stronę internetową w HTML-u?
Flat design – co to jest?
Flat design, czyli płaski styl projektowania, polega na eliminacji zbędnych ozdobników i podążaniu za minimalizmem, a także funkcjonalnością. W tym stylu nie stosuje się gradientów i cieni. Paleta kolorystyczna jest ograniczona i bazuje na harmonijnych połączeniach pastelowych kolorów lub na kontrastach pozornie niepasujących do siebie barw. Dodatkowo wszelkie kształty są uproszczone, a kroje pisma na ogół są proste i bezszeryfowe.
Początki stylu
Początków flat designu możemy się dopatrywać sięgając wstecz aż do lat 50. XX wieku. Wtedy popularność zdobywała szkoła szwajcarska (Swiss Style), której projekty bazowały na minimalistycznych, typograficznych formach.
Jednak upowszechnienie w formie współczesnej miało miejsce dużo później. Wraz z pojawieniem się Windowsa 8 w 2011 roku flat design stał się popularnym stylem interfejsów. Projektanci dążyli do upraszczania, pozbywania się nadmiernych ozdobników, stawiając na maksymalną użyteczność, minimalizm i cyfrową elegancję.
Flat design – cechy
Niektóre z cech flat designu były krytykowane, ale o tym wspomnimy za chwilę. Czym charakteryzuje się flat design? Oto kilka cech:
- Minimalizm i uproszczenie
- Dwuwymiarowe elementy
- Jasna, pastelowa paleta kolorów lub kolory kontrastowe
- Łatwa skalowalność elementów do różnych wymogów urządzeń i przeglądarek
- Wydajność
Krytyka flat designu
Choć ten styl jest szeroko stosowany w projektowaniu interfejsów od około 2012 roku, znalazł też szerokie grono krytyków. Główny zarzut kierowany w stronę flat designu dotyczył jego negatywnego wpływu na użyteczność.
Badacze i autorzy publikujący w serwisie Nielsen Norman Group krytykowali flat design za poświęcanie potrzeb użytkowników na rzecz modnej estetyki. Zwracali uwagę, że użytkownicy przez lata byli przyzwyczajeni do cech elementów, które oznaczały możliwość interakcji:
- Niebieski kolor linków z podkreśleniem
- Przyciski w stylu 3D (odpowiednio cieniowane)
Badacze przyznawali, że wraz ze zmieniającymi się trendami, ewolucji ulegało także rozpoznawanie klikalnych elementów. Mimo to długotrwałe obcowanie z płaskim designem stopniowo zmniejszało wydajność, a efektem były pojawiające się trudności w zrozumieniu funkcji.
Zobacz: Kolory HTML – na czym polegają i jak ustawić podstawowe?
Warto jednak mieć na uwadze, że powyżej wspomniane zarzuty pochodzą z artykułu napisanego w 2015 roku. Flat design jest obecny w projektowaniu interfejsów systemów, programów desktopowych, aplikacji webowych i mobilnych już od 10 lat. W tym czasie zdążyliśmy się przyzwyczaić do nowych wzorców projektowych dotyczących elementów, z którymi wchodzimy w interakcje.
Ponadto z czasem obserwujemy mieszanie się różnych stylów, fascynacje minionymi trendami i ich reinterpretacje. Zatem wszelkie wcześniejsze bolączki flat designu mogą być usprawnione za pomocą drobnych zmian, które odbiegają od pierwotnych typowych dla tego stylu cech.
